1923 жылы 14 қазанда Тайсюган ауылында дүниеге келген. Павлодар облысы, Железин ауданы. 1942 жылы 26 тамызда әскер қатарына шақырылды . Кузьма Иванович майданға 19 жасқа толмаған жас жігітпен келді. Басында оны басқа сарбаздармен бірге Семей қаласындағы әскери училищеге алып келді, онда жас жауынгерлер бір ай бойы әскери ғылымның қыр-сырын ұғынды, ал қараша айында Астрахань түбінде, қалмақ даласында майданға аттанды. Кузьма Иванович Қалмақияны азат ету, Ростов, Миус өзеніндегі шайқастарға қатысты.

   1943 жылдың наурыз айының соңғы күні Кузьма Иванович алғашқы жарақатын алды. Сәуірден маусымға дейін Саратов ауруханасында жатты. Сауығып кетткен соң қайта форонтқа аттанды.

   Екінші рет Кузьма Иванович Долгенькое фермасының астындағы Мейіз бағытында жарақат алды. Алматы госпиталіне емделуге жіберілді. Ауруханадан шыққаннан кейін Астраханьдағы оқу полкіне жіберілді. Оқудан кейін түлектер взвод, рота және тіпті батальонды басқара алды. 1944 жылдың мамыр айы болды. Оқу курсы 3 жыл, бірақ барлығы бір жылда үйренуі керек еді. Мұнда Кузьма Иванович Жеңіс Күнін қарсы алды. Бірақ жеңіспен олар тез қарқынмен оқуды тоқтатты, ол тағы екі жылын оқуға арнады. Содан кейін Кузьма Иванович Украина мен Польша шекарасында орналасқан Владимир - Волынскийдегі 395 оқу батальонында бригадир болып қызмет етті. Тек 31 жылы 1947 наурызда КСРО Кеңесінің Жоғарғы Президиумының Жарлығымен Кузьма Иванович үйіне қайтарылды.

   Ерлігі мен батырлығы үшін Чуйкин Кузьма Иванович "Германияны жеңгені үшін" медалімен, II дәрежелі "Отан соғысы" орденімен, мерейтойлық медальдармен марапатталды.