Ұлы Отан соғысы жылдарындағы Ленинград блокадасы тек қала ғана емес, бүкіл ел тарихындағы ең қайғылы және қаһарман кезеңдердің біріне айналды. Отанды қорғаған батылдығы мен блокадалық Ленинград қорғаушылары көрсеткен орасан зор ерлігі үшін қалаға ең жоғары дәреже - Қаһарман қала атағы берілді.
Жауға берілмеген Ленинград нағыз аңызға айналды, ал оның тұрғындарының жеңіске деген беріктік пен сенімнің ұлылығы - адамдық абыройдың шыңы болды.
Уақыт ұзарған сайын, сол оқиғаның мәні әлсірей бастайды. Қазіргі ұрпақ блокадалық Ленинградтың кезінде болған барлық қасіреттер мен қайғылы оқиғалардың көлемін ешқашан шынымен бағаламайтыны анық. Сол кездегі бомбалау мен снарядтардан гөрі қорқыныштысы - мыңдаған адамдарды қырып тастаған аштық.
Ленинград блокадасында болған және аман қалғандардың естеліктерінен: осы екі жарым жыл бір шексіз қараңғы түнге айналды, жалғыз ой – тамақ ішу болды! Нан басты құндылыққа айналды. Біз бірнеше сағат бойы бір тілім нанға кезекте тұрдық. Бұл аштық бүгінде ХХ ғасырдағы ең ауыр гуманитарлық апаттардың бірі болып саналады. Миллионның төрттен үш бөлігі аштық пен суықтан өлімге ұшырады.
Бүгінде Ленинградта блокададан зардап шеккен 69 мың адам тұрады. Сол кезде көбісі блокадалық қалада қалды, қалғандары елдің әртүрлі аймақтарына көшірілді. Олардың көпшілігі «За оборону Ленинграда» және «Жителю блокадного Ленинграда» медальдарымен марапатталды.
Павлодар облысы, Железин ауданы, Лесное ауылында Белокурова Евгения Ивановна тұрады, ол блокададан аман қалды, бірақ әлі күнге дейін сол күндерді еске түсіргенде көкірегі қарс айырылып - көзі жасқа толады.
Белокурова Евгения Ивановна 1936 жылы Ленинградта дүниеге келген. Әкесі Бондаренко Иван Константинович 1942 жылы майданда қаза тапты. Евгения Ивановна анасы Бондаренко Анна Афанасьевнаның әңгімелерінен Ленинград блокадасын еске түсіреді. 1942 жылы блокада кезінде оның інісі Николай қаза тапты. Пискарев зиратында жерленген.
1942 жылы маусымда Евгения мен анасы Анна Афанасьевна Дубровное ауылға көшірілді. Кішкентай Евгения мен анасына жаңа жерде орналасуға көмектескен, оларды аштан өлуге жол бермеген адамдар есте қалды. Ересек өмір 6 жасында басталды. Ол егістікте, шабындықта, егін егуде жұмыс істеді. Евгения Ивановна анасымен бірге мал шаруасыңда да жұмыс істеді. Мектепке 5 шақырымдай жерге жаяу баратын. Ол 7 сынып бітірді. 1960 жылы Белокуров Иван Семеновичке тұрмысқа шықты. Людмила мен Наталья қыздары бар.
Евгения Ивановна отбасымен бірге барлық қиындықтарды абыроймен жеңді. Оны Ресей Федерациясының Президентімен, сондай-ақ Новосибирск қаласының мэрі бірнеше рет соғысқа қатысқандармен бірге марапаттады. Медальдар мен сыйлықтар табыс етті.
Бірге еріп жүретін адаммен Санкт-Петербург қаласына шақырылды (жолы тегін), Ресейлік санаторийлерде ақысыз емделу ұсынылды.
29 шілдеде Евгения Ивановна 85 жасқа толады.
Құрметті Евгения Иванова, біз сізді 85 жасқа толуыңызбен құттықтаймыз. Айналаңыздағы әлем мейірімді болсын. Сізге бақыт пен зор денсаулық тлейміз. Жақын адамдарыңыз сізді әрдайым қолдап, құрметтесін. Аспаныңыз ашық, жаныңызда мұң мен сағыныш болмасын.
